Περιεχόμενο
Η "V8" των 390 κυβικών ιντσών ήταν μία από τις δημοφιλέστερες μηχανές μεγάλου όγκου της δεκαετίας του 1960 και χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε επιβατικά αυτοκίνητα και φορτηγά. Παρόλο που το 390 ήταν εξοπλισμένο σε ορισμένες εφαρμογές υψηλής απόδοσης, όπως στο Mustang το 1967, ο κινητήρας ήταν γνωστός για τη ροπή στρέψης του για την ιπποδύναμη του. Για το λόγο αυτό, το 390 ήταν μια δημοφιλής επιλογή στη γραμμή φορτηγών. Ο σωστός συντονισμός του κινητήρα αποτελεί σημαντικό μέρος της τακτικής συντήρησης, αλλά οι προδιαγραφές πρέπει να παρακολουθούνται στενά, καθώς συχνά διαφέρουν ανά έτος.
Μπουζί
Το 390 ήταν συνήθως εξοπλισμένο με μπουζί τύπου BF-32. Αυτά τα 390 που παρήχθησαν μεταξύ 1963 και 1966 ήταν εξοπλισμένα με βύσματα τύπου BF-42. Το διάκενο των μπουζί για όλους τους τύπους ήταν 0,034 ίντσες.
διανομέας
Εάν είναι εξοπλισμένο με το μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων, το διάκενο του σημείου ανάφλεξης ήταν 0,021 ίντσες. Αν ήταν εξοπλισμένο με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, το χάσμα ήταν 0,17 ίντσες. Εάν είναι εξοπλισμένο με το μηχανικό κιβώτιο, το εύρος είναι 24 έως 39 μοίρες. Εάν είναι εξοπλισμένο με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, η γωνία παραμονής ήταν μεταξύ 26 και 31 μοίρες.
Χρονόμετρο ανάφλεξης
Εάν το 390 δημιουργήθηκε το 1962, ο χρόνος ανάφλεξης ήταν πέντε μοίρες πριν από το νεκρό σημείο ("BTDC"). Αν παραχθεί το 1963 και είναι εφοδιασμένο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, ο χρονισμός ανάφλεξης είναι πέντε μοίρες BTDC και οκτώ μοίρες BTDC εάν είναι εξοπλισμένα με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Εάν παράγεται μεταξύ του 1964 και του 1966 και είναι εφοδιασμένο με το μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων, ο χρονισμός ανάφλεξης είναι τέσσερις βαθμοί BTDC και έξι βαθμούς εάν είναι εφοδιασμένος με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Εάν το 390 παραχθεί το 1967 και δεν είναι εξοπλισμένο με το σύστημα ελέγχου εκπομπών καυσαερίων Thermactor, ο χρονισμός ανάφλεξης ήταν 10 βαθμοί BTDC. Ο χρονισμός ανάφλεξης για όλα τα άλλα 390s ήταν 6 βαθμοί BTDC.
Ταχύτητα αναμονής
Εάν το 390 παραχθεί το 1962, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 515 σ.α.λ. Αν παραχθεί μεταξύ 1963 και 1964, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 500 σ.α.λ., αν ήταν εξοπλισμένη με το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων και 485 σ.α.λ., αν ήταν εξοπλισμένο με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Αν παραχθεί το 1965 και είναι εξοπλισμένο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 600 rpm. Εάν είναι εφοδιασμένο με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 500 σ.α.λ. Για όλα τα άλλα μοντέλα 390 με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων αλλά χωρίς το θερμόμετρο του συστήματος ελέγχου εκπομπών καυσαερίων, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 575 σ.α.λ. Εάν είναι εφοδιασμένο με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων αλλά χωρίς το Σύστημα Ελέγχου Εκπομπών Θερμότητας, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 474 rpm. Για τα 390, εξοπλισμένα τόσο με το κιβώτιο ταχυτήτων όσο και με το σύστημα ελέγχου εκπομπών καυσαερίων Thermactor, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 625 rpm. Για τα 390, εξοπλισμένα τόσο με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων όσο και με το Σύστημα Ελέγχου Εκπομπών Θερμότητας, η ταχύτητα ρελαντί ήταν 550 σ.α.λ.
Συμπίεση του κυλίνδρου
Για όλα τα χρόνια του 390, η συμπίεση των κυλίνδρων κυμαίνεται από 160 έως 200 λίβρες.
